Kiedyś zapytał mnie chłopiec,
Co kocham na tym świecie.
Powiedziałam, że kocham rzeczy krocie,
Dzięki którym koszyk wspomnień się plecie.
Kocham zapach powietrza po burzy.
Kocham krople deszczu, trzaskające o okno.
Kocham wygląd nieba, które właśnie się chmurzy.
Kocham ciepły kocyk, gdy na dworze mokro.
Kocham skoszoną trawę, jej woń i miękkość.
Kocham uczucie radości, gdy widzę wytęsknioną osobę.
Kocham wiersze poetów, oddające piękno
Ludzkich emocji i problemów, zawartych w zwykłym słowie.
Kocham przyśpieszone serca bicie,
Gdy już przychodzi co do czego.
Ale za żadne skarby na świecie
Nie przyznam, że najbardziej kocham właśnie jego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz