Do dorosłych

Żadne z nas nie wie, jak wygląda świat dorosłych.
Żadne z nas w nim jeszcze nie było.
Każdy z nas dziennie podejmuje się wyzwań, dla was prostych
Podczas gdy my marzymy tylko, żeby to się skończyło.
Może nie wiemy, co to życie, nie wiemy wielu rzeczy.
Może umiemy tylko płakać przez ciężar przygniecieni.
Być może jesteśmy nikim, nikt temu nie przeczy.
Ale co? Mamy czekać aż to się samo zmieni?
Jeśli mamy być dorośli, chcemy choć spróbować.
Może nie zostaniemy nimi teraz i tu.
Ale musimy wcześniej płakać, krzyczeć, śmiać się i żałować,
Bo inaczej nie dorośniemy nawet w wieku lat stu.
Więc nie mówcie nam z góry, że kiedyś zrozumiemy.
Nie mówcie, że w waszym wieku świat wygląda inaczej.
Wiemy to i poznawać dalej ten świat chcemy,
Ale zrozumcie, że problemy nie istnieją tylko w sytuacji waszej.
Musimy teraz przeżyć to, co wyście już przeżyli.
Być może ciut drastyczniej, ciąć się, przyglądając ważce,
Palić fajki, pić alkohol, głodzić się w trudnej chwili.
Ale czy wy byliście dorosłymi zawsze?